Categorie archieven: diversen

Jeuk

Schuin boven me zeilen romige wolken door het hemels blauw, als slagschepen tijdens een parade. De zwartkop achterin de tuin hervat zijn overdonderend concert – speelt met de akoestiek van steen en glas vanaf zijn vaste post in de taxus. Slim dier.
Met tegenzin draai ik mijn hoofd weg van het raam en concentreer me op de tekst voor me. Wat nauwelijks lukt.

Er zijn van die dagen dat het jeukt, dat ik een onbedaarlijke drang voel om naar buiten te gaan, langs rivieren te fietsen, over de
Veluwe te zwerven.
Ik heb vaak van die dagen – vooral nu, op het hoogtepunt van de
lente.

Wanneer het beukenbos feestelijk verpakt staat in knisperend groen crêpepapier, oranjetipjes pinksterbloemen kussen
en bloemige meidoornstruiken gonzen en zoemen van de honing.
Ik wil de zwarte stern zien vlinderen, laag over de plassen. Aan de oever zal vogelmelk onderhand al bloeien. En misschien gele lis,
koekoeksbloem, en vergeet-mij-nietje.
Ik heb de braamsluiper nog niet gehoord, evenmin de spotvogel en de grote karekiet. Ook voor het doffe gehoemp van de roerdomp moet ik nodig naar het rietmoeras voordat het al weer te laat is.

Maar vooral wil ik er bij zijn als de eerste gierzwaluwen terugkomen en uitdagend boven de oude stadswijken gieren. Ik wil ze persoonlijk verwelkomen – daar mag geen glas tussen zitten.
Zonder gierzwaluwen geen zomer.

Hoezo werk, hoezo kantoor? Morgen is er weer een dag.

Feest van het licht

De Germanen zijn ermee begonnen. Rond de kortste dag van het jaar vierden zij het midwinterfeest, waarbij zij het boze verjaagden en het nieuwe licht begroetten. Later, in de vierde eeuw, besloten christelijke kerkleiders dat dit ook een mooi moment was om de geboorte van Jezus te vieren. En zo ontstond een feest met een wonderbaarlijke mix van heidense (groene boom) en kerkelijke (ster, kerststal) symbolen.

HvdB20071217-014Wij vieren dit feest van de winterzonnewende nog steeds. Afhankelijk van ons geloof noemen we het Kerstmis, kerstfeest of gewoon Feest van het licht. En nog steeds maken we gebruik van de eeuwenoude symbolen. Tot voor kort vierden we het feest binnenshuis, met familie en vrienden. Dat de lokale middenstand kerstgroen, verlichting, HvdB20071220-017glühwein en zoete liedjes inzet om een kooplustig publiek naar tochtige winkelstraten te lokken is van een andere orde, dat telt eigenlijk niet mee. Iedereen voelt haarfijn aan dat dit gewoon bussiness is.

Van lichtfeest naar lichtshow
Welvaart en technische mogelijkheden maken dat burgers het Feest van het licht steeds meer buitenshuis vieren. Kerstmannen maken tuinen onveilig, slierten kunstlichtjes slingeren in bomen en huizen zijn kunstzinnig verlicht alsof het hoerenkasten zijn. Lees verder Feest van het licht

Black is the color

Stel je voor, dat we het zouden moeten doen zonder zwartsprietdikkopje, zwarte ooievaar, zwarte rapunzel, zwarte els, zwarte stern en pekzwarte watertor.

Dat we zwarte truffelknotszwam, zwarte toorts, zwartblauwtje, zwarte amaniet, zwartkop, zwarte ibis, zwartpunt smalbok, zwarte populier en vooral de zwartwittebokaalkluifzwam moeten missen.

Dat we zwarte mees, zwartooglipvis, zwartsteel, zwartkopmeeuw, zwarte bes en zwartkopvuurkever taboe verklaren, omdat enkele gevoeligen onder ons (zwartkijkers durf ik ze niet te noemen) er aanstoot aan nemen.

Lees verder Black is the color