Publicaties

Publicaties waar ik trots op ben:


Nieuwe Veluwe is een prachtig vormgegeven magazine over kunst, landschap, cultuur(historie) en natuur van het Veluwegebied.
Bedoeld voor geïnteresseerde leken. Gemaakt door gepassioneerde vakspecialisten.

Ik ben er trots op om als schrijver, fotograaf en redactielid  mee te werken aan dit misschien wel best bewaarde geheim van de Veluwe.

Mijn specialiteit: heldere achtergrondverhalen en sfeervolle reportages over landschap en natuurbeheer.

De Veluwe een duf gebied? Welnee! Als je dát denkt is het tijd om een abonnement op  Nieuwe Veluwe te overwegenthe15project_800

 


Natuurlijk ben ik gevleid wanneer een dansgezelschap mijn foto gebruikt voor een flyer of poster, zoals hier voor de moderne dans The Fifteen Project – Quintet van  Arno Schuitemaker.


 

Dit forse magazine (60 pagina’s) is het resultaat van een haastklus – maar dat zal niemand aan de kwaliteit kunnen zien.

Kennisnetwerk OBN bestond 25 jaar en wilde op het jubileumfeestje een wervende natuurglossy verspreiden. Een aantrekkelijk en goed toegankelijk boekwerk – voor beleidmakers, terreinbeheerders en onderzoekers – dat toont hoe enorm veel resultaten het kennisplatform heeft opgeleverd.

Voor de totale productie hadden we nog geen 2 maanden. Dat noem je met recht een uitdaging. Ik interviewde en schreef samen met 2 collega’s de teksten. Ook verzorgde ik de fotoredactie. De vormgever en drukker deden de rest. Hopelijk houden we met deze fraaie publicatie Kennisnetwerk OBN ook de komende 25 jaar op de kaart.


natuurscheurkalender2013 - 200Bij het schrijven van teksten voor de Natuurscheurkalenders 2012 en 2013 ging er een wereld voor me open. Want ik had nog nauwelijks ervaring met het schrijven van luchtige en informatieve natuurverhaaltjes voor een breed publiek. En dat allemaal in minder dan 200 woorden.

Toch had ik de smaak al snel te pakken en schreef enkele tientallen teksten. Met erg veel plezier!

Jammer dat dit geweldige initiatief van uitgever De Lynx, zo’n kort leven beschoren was. Met het schrijven van korte luchtige natuurverhaaltjes ben ik natuurlijk gewoon verder gegaan.


Een aantrekkelijk beeld van prikkeldraad, voor de cover graag. Heerlijk zo’n  vraag van de eindredacteur van Stamblad, het personeelsblad van Staatsbosbeheer. Daar lust ik er wel meer van. Een fijn onderwerp om je als fotograaf op uit te leven. (Meestal krijg ik minder ruimte voor creativiteit).

PrikkeldraadIn de praktijk blijkt dat nog helemaal niet zo simpel. Ik heb heel wat stukken prikkeldraad van dichtbij gezien! Maar het is heerlijk klooien in de wei. En ook de paarden vinden zo’n fotograaf die ze in zijn nek kunnen likken erg gezellig.

De redactie was dik tevreden. Mijn grootste beloning kwam een week later, toen ik het drukwerk op de deurmat vond. Met het mij zeer vertrouwde prikkeldraad plus plukje paardenhaar glanzend op de omslag.


Jaarverslag en nieuwsbrief Kennisnetwerk OBN

 


Voor mij, als huisfotograaf van Beeldend Danstheater Telder, is een fotoshoot van een voorstelling nooit routine, laat staan saai. Telder maakt locatietheater.

HartSchrift, Telder: met Lex te Dorsthorst en Anna FransenWaar? Dat kan overal zijn, meestal in de buitenlucht: op het strand, langs een rivier, in de stad, park, bos of weiland – you name it.
Maar zelden bewegen de dansers op een normaal podium. Vaker hangen zij onder een boom, of dansen in een gigantisch vogelnest of op een reusachtige tafel.
Dat betekent: smullen voor een fotograaf.


Het lijfblad van boswachters en beheerders van natuurterreinen is Vakblad natuur bos landschap. Dit gespecialiseerde tijdschrift gebruikte mijn foto’s voor tientallen covers en bij honderden artikelen. Een coverfoto moet opvallen en verleiden. Bij de artikelen moeten beelden vooral informeren. Dat luistert in een vakblad heel nauw: een eikenbos is heel iets anders dan een beukenbos, plaggen is geen chopperen, en een brand- is nooit een rotgans.

Die spanning tussen esthetiek en informatie bevalt me wel.  Evenals de discussies met de vormgever bij het zoeken van de juiste balans tussen die twee.


 

 

Ooit maakte ik voor Staatsbosbeheer het boek ‘Naar het bos van morgen’. Een voor intern gebruik bedoelde publicatie, die zowel bosbouwkundig geschoolde als andere medewerkers moest informeren over modern bosbeheer. Het beschrijft de door Staatsbosbeheer gekozen koers: naar een aantrekkelijker bos, met meer planten en dieren, en een betere houtkwaliteit. En speciaal voor bosbeheerders bevat het concrete tips en werkinstructies om het gewenste bos tot ontwikkeling te brengen.

Collega’s reageerden enthousiast. “Eindelijk begrijp ik wat bosbeheer is!”, hoorde ik van niet-bosbeheerders. Ik was verrast en gevleid toen ik later hoorde dat dit werk op de bosbouwschool in Velp driftig werd gekopieerd. Daar behoorde het tot de verplichte lesstof.
Van het een komt het ander. KNNV Uitgeverij en Staatsbosbeheer zagen wel brood in een aangepaste tweede druk voor een veel breder publiek.

Bij het maken van dit boek heb ik veel geleerd, zoals:
Een onderwerp is niet snel te complex voor een breed publiek, mits:

  • de samensteller weet wát hij wil vertellen,
  • hij dit doet in heldere (en korte) teksten,
  • en met rake foto’s en illustraties.

Natuurlijk kon ik deze geslaagde uitgave alleen maken door intensief samen te werken met een goede en veelzijdige vormgever.