Weinig bos, veel bomen

Als bosliefhebber kom ik in Israël slecht aan mijn trekken. Hier geen woeste wouden of uitgestrekte gebieden waar je in de schaduw van boomkronen uren kunt struinen, beschermd tegen die koperen ploert.

HvdB20150322-050Het weinig bos dat ik zag was jong en eenvormig. Meestal bestond het uit pijnbomen (familie van onze groveden), eucalyptus, of cypres. De eikenbosjes die ik zag maakten weinig indruk. Door die kleine boompjes voelde ik me meer in een boomgaard dan in een bos. Al kan dat de leeftijd zijn. HvdB20150320-001Grappig vond ik wel dat deze eikensoorten qua blad (zie foto) totaal niet lijken op de eiken in Nederland.

De Israëli’s koesteren hun bossen. Met pijn en moeite hebben ze alle bomen aangeplant. Daarmee begonnen ze een eeuw geleden, nadat door wilde kap en overbegrazing vrijwel al het bos was verdwenen. Als je er op let zie je nog steeds op veel plaatsen bebossingprojecten. En ik kan je vertellen: het bebossen van droge, rotsige berghellingen, waarvan door erosie veel grond is afgespoeld, valt nog helemaal niet mee! Hiervoor verdienen de bosbouwers mijn diep respect. Wettelijk zijn bomen tegenwoordig goed beschermd. Wellicht wil men weer toe naar de weelderige wouden, die er lang geleden geweest moeten zijn (als je de bijbel mag geloven).

HvdB20150314-011Israël mag dan nog weinig bos bezitten – ter vergelijking: Nederland is verhoudingsgewijs 4 keer zo dicht bebost – aan boomsoorten is het veel diverser. Dat komt door het gunstiger klimaat en het ontbreken van ijstijden, waardoor in Europa veel soorten van het toneel zijn verdwenen. Ook particulieren planten rond hun huizen met groot enthousiasme bomen aan, (de meeste soorten die ik zag, ken ik niet eens). En dan er nog de grote plantages met fruitbomen, van de meest uiteenlopende soorten. De Betuwe is er niets bij.

Mijn favoriete boom is de olijf. Jonge olijfboomgaarden zag ik overal. Al heb ik nog flink moeten zoeken naar een fotogenieke plek met stokoude knoestige bomen, naar olijven met pit. Hier voelde het zowaar als in oud bos!
Dat maakt me trouwens nieuwsgierig hoe het bos in dit land er over 200 jaar uit zal zien. Zullen de Bijbelse tijden met hun weelderige wouden weer aanbreken?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.