Nog steeds associëren we de donkere dagen rond Kerstmis met sneeuw, ijs, koek-en-zopie. Met sleetje-rijden en schaatsen, zoals we dat gewoon waren in onze jeugd. Zo herinner ik me nog goed dat ik met buurjongens een aantal winters op rij iglo’s bouwde, we schaatsten op het ijs van brede kanalen. Van school kregen we ijsvrij…
Maar met dit soort verwachtingen houden we ons voor de gek. Want kijk eens naar buiten: in de tuin bloeien nog steeds bloemen, en de gazons zijn heftig groen en moeten worden gemaaid. Niks wanten, niks mutsen. De komende dagen vragen eerder om T-shirt en korte broek: 15 graden luidt de voorspelde maximumtemperatuur, met nachten die nauwelijks onder de 10 zullen zakken.
De vergroener sluipt sluw door het Nederlandse winterlandschap. Toch willen wij – romantici die we zijn – die witte winters met besneeuwde bomen en ijspret niet graag missen. En wat de natuur niet brengt, dat maken we gewoon zelf. Daarom schieten de kunstijsbanen overal als paddenstoelen uit de grond. En doen de handelaren in kunstsneeuw en andere gebakken lucht goede zaken.
Maar ik heb goed nieuws voor de ware winterminnaar – die van dit soort nep natuurlijk niets moeten hebben. Sinds afgelopen weekend lijkt de terugkeer van kou en vorst, van het witte Nederlandse landschap, weer dichterbij gekomen. Niet dat weerdeskundigen een koufront op hun radar bespeurden.
Nee, het goede nieuws komt uit Parijs, van de Klimaattop. Toch wel een beetje onverwachts hebben de gezamenlijke wereldleiders het ferme besluit genomen dat zij de opwarming van de aarde tegen gaan. Vooral door het afbouwen van het gebruik van olie, gas en steenkool.
Mooie woorden zijn er in Parijs gesproken. Nu de daden. Dat geldt natuurlijk niet alleen voor de overheid, maar ook voor u. En voor mezelf. Oei, dat komt ineens wel erg dichtbij. Moet ik dan misschien nóg minder kaas en melk nuttigen, en moeten koffie en chocola in de ban? En wat doe ik met de voorgenomen vliegreizen naar mijn goede vrienden in Noord-Amerika en op de Canarische Eilanden? En kan ik het als groenbewuste mens nog wel maken om in dit grote oude, en lastig te isoleren, huis te blijven wonen?
Vandaag de ijskoude winters van Schelfhout bekeken in Teylers museum. Toch wel koud hoor.
En dan die poolexpedities…. wat is er veranderd sinds Amundsen daar was?