Het seksleven van vrijlevende runderen is spannender dan je zou verwachten. Zo blijken koeien uiterst geëmancipeerd en moeten stieren heel wat uit de kast halen voordat de uitverkoren vrouw ingaat op hun avances.
Het gescharrel der seksen kan ik mooi volgen in mijn achtertuin: nationaal park Veluwezoom. Hier lopen op een duizenden hectare groot bos- en heideterrein enkele honderden Schotse Hooglandrunderen – evenveel koeien als stieren. De volwassen mannen leven het hele jaar gescheiden van de vrouwen. Alleen in augustus, nu dus, zoeken de potente kerels de vrouwen op.

Op een mooie avond, twee weken geleden, was ik getuige hoe vier zeer macho stieren zich op een weitje in het bos uit stonden te sloven: door luid en diep te loeien, met hun voorpoten kuilen te graven en stofwolken op te werpen, en door met hun forse horens boompjes te molesteren. Vooral de dominante stier had het er druk mee. Naast het aftroeven van zijn concurrenten, moest hij ook nog de koe in de gaten houden waarop hij zijn zinnen had gezet. Deze koe ging – alsof er niets aan de hand was – met haar kalf haar eigen weg. De stier had maar te volgen als hij nog een kans wilde maken…

Dat wilde hij zeker. Door regelmatig aan haar vagina te ruiken en haar pis te drinken volgde hij haar cyclus en kwam zo wellicht ook in de juiste mood. Dan zag je hem nagenietend staan: neus in de lucht, opgekrulde bovenlip en geildraaiende ogen.

Vanmorgen was ik opnieuw in het gebied, daar zag ik een volgende fase van de runderbronst.
Een koe (met kalf) werd gestalkt door een zware stier. Hij week geen moment van haar zijde. Mevrouw deed alsof hij lucht voor haar was, meesteres in het negeren. Hij drong zich op en minstens eens per vijf minuten probeerde hij haar te bestijgen.
En steeds weer schoot zij bliksemsnel opzij of vooruit, terwijl de stoere vent met nadruppelde lans het nakijken had. Het was wel duidelijk wie hier de broek aan had. De stier had geen schijn van kans zolang zij geen goesting had.
Op gepaste afstand volgden vier andere stieren het minnespel met grote belangstelling. Van spanning hielden ook zij hun kruid niet droog. (Ja, in de natuur wordt heel wat zaad verspild).

Tijdens de fietstocht terug naar huis moest ik ineens denken aan de reguliere melkveehouderij. Hoe anders gaat het er daar aan toe! Het kalf wordt al binnen enkele dagen na geboorte van de moeder gescheiden. En van stieren hebben de koeien geen weet, want het is de boer of de assistent van de dierenarts die hun smachtende schede beroert – om exact op het juiste moment het afgemeten kwakje van topstier X binnen te spuiten.

Bofkonten zijn het op de Veluwezoom. Ik zal het ze eens vertellen.