Klimaatverandering heeft ook zo zijn voordelen (al durf ik dat nauwelijks hardop te zeggen). Zo wordt Nederland door de opwarming steeds meer geschikt voor wijnbouw. Dat vind ik als wijnliefhebber een uiterst aangenaam idee. Want ook al ben ik gewend vanachter mijn computer vanuit de hele wereld lekkere wijnen te bestellen, ik zou veel liever op zaterdagmiddag met een grote lege fietstas naar mijn lokale wijnmaker gaan. Mits die natuurlijk kwaliteit levert. Want wat is er mooier dan de planten die dat kostelijke vocht produceren van nabij te leren kennen, te zien hoe de wijnstokken zich ontwikkelen en hoe de vruchten in het najaar rijpen?

Beter kan niet, in dit land
Die zoete droom zou nog best eens werkelijkheid kunnen worden. Gisteren bezocht ik Wijngoed Mariëndaal, een nieuwe wijngaard hier even verderop, tussen Arnhem en Oosterbeek. De jonge druivenplanten (aangeplant in mei 2014) staan er puik bij – ik kan niet anders zeggen. Al deden de al te kwistig uitgezaaide wilde bloemen het ook niet slecht. Ik ontmoette er verzorger en mede-eigenaar Henk Oost die de ranken aan het opbinden was. Hij sprak lyrisch over de plek, een windluwe zuidhelling tussen het Veluwemassief en de Nederrijn. Met een ideale bodem: nooit te droog, nooit te nat. “Beter kan niet in dit land”, zei hij.
Eind oktober hoopt hij de eerste druiven te oogsten waarvan ze wijn gaan maken. Het is letterlijk een proefjaar. Het jaar daarop gaan ze productie draaien; dit jaar is de ontwikkeling van de wijnstokken belangrijker.

Rood, wit en rosé
Drie druivenrassen staan er: Cabertin, Souvignier Gris en Johanniter –  vanzelfsprekend rassen die zich in ons klimaat bewezen hebben. De eigenaren willen geleidelijk uitbreiden. Een maand geleden hebben ze met vrijwilligers nog eens 1950 wijnstokken aangeplant. En als het aan Henk ligt gaan ze de komende jaren door totdat de complete helling, tussen spoorlijn en rivier, met wijnstokken bedekt is.

Dat lijkt mij een aanlokkelijk beeld. Het zal meer dan voldoende flessen met geestverruimend vocht opleveren om mijn fietstas te vullen, zodat ik soepel en fruitig kan blijven schrijven. Ongetwijfeld schiet er voor u, lezer, ook nog wel een doosje over.

Trouwens, U kunt zelf een actieve bijdrage leveren aan een snellere realisatie van dit pastorale landschap: door een wijnstok te adopteren.

p.s.  ik heb géén zakelijke belangen in Wijngoed Mariëndaal