Het warmste jaar ooit

Helaas, het KNMI was me voor. Want graag had bosbeeld dit bericht wereldkundig gemaakt. In gedachten bereidde ik me al voor om het spectaculaire nieuws over het land uit te rollen – als een tsunami.
Ik zou aan het eind van de middag de nieuwsredacties van radio en tv benaderen. Vervolgens zou ik de uitgezonden interviews op Facebook plaatsen en rondtwitteren. In zou enkele uren reserveren voor Paul of DWDD. Rond mindernacht zou ik een persbericht met extra achtergrondinformatie naar de ochtendkranten mailen. Ik twijfelde alleen nog wie ik de primeur zou gunnen: NOS of RTL?

Maar het heeft niet zo mogen zijn. Die publiciteit had ik mijn bedrijf graag gegund. Dan had er misschien wel een kerstpakket ingezeten, of een personeelsborrel op de laatste werkdag van het jaar…
Niet getreurd; volgende keer beter. Mogelijk beleven we over drie weken al ‘een warmste 2 januari ooit’.

Hoe ik wist van dit record? Bosbeeld bezit een degelijk meteorologisch waarnemingsstation. Elke laatste dag van de maand lees ik de gasmeter af en voeg de waarde toe aan de lange reeks in mijn computer. Ik had dus al lang gezien dat mijn gasverbruik dit jaar aanzienlijk lager is dan de oude recordjaren 2006 en 2007. Oké, ik meet nog geen 308 jaar, zoals KNMI en voorgangers – maar mijn conclusie is gelijk.

Wat ik vind van de opwarming van de aarde? (Want dat is de belangrijkste oorzaak van dit warme jaar; de tweede oorzaak is een ‘toevallige fluctuatie’.)
Persoonlijk vind ik die hogere temperatuur wel lekker. Ik zit graag in mijn tuin, en fietsen doe ik liefst luchtig gekleed. Dat Nederland steeds meer wijnland wordt is mooi meegenomen.

Ik weet dat het met de opwarming zo niet door kan gaan. Deskundigen voorspellen stijgende zeeën, meer (tropische) stormen, uitbreiding van de woestijnen en ander leed. Maar ik ben optimistisch en red me hier wel. Mijn huis staat ruim boven NAP, en voor de Betuwe, Dordrecht en al die bewoonde polders in de Randstad liggen ongetwijfeld gestroomlijnde evacuatieplannen klaar. (Hier op de Veluwe is nog plek – als het maar niet te lang duurt).

Misschien moet ik wél mijn vakantieplannen aanpassen. Want dat uitgeleefde koraalrif in Costa Rica maakte me niet vrolijk. Ook de smeltende gletsjers in Alaska en de Alpen stelden me teleur. En die uitgedroogde landbouwgebieden in Californië waren ronduit saai. Gelukkig zijn er nog voldoende andere mooie bestemmingen. Wat ook helpt: er niet te veel over lezen. Wat niet weet, wat niet deert.

Het zal onze tijd wel duren.
En onze kinderen? Die zijn zo slim – daar moeten we ons vooral geen zorgen over maken.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.