Veteraanbomen zijn verslavend merk ik. Sinds ik een maand geleden in mijn blog over deze oude knakkers schreef, heb ik er heel wat bezocht. Of laat ik me zorgvuldiger uitdrukken: ik heb veel monumentale bomen opgezocht – per fiets en thuis achter de computer. Het is me nog niet helemaal helder aan welke criteria een  monumentale boom moet voldoen om toegelaten te worden tot de exclusieve veteranenclub. Maar dat mag de pret niet drukken, mijn plezier was er niet minder om. Hier in de buurt zijn er heel wat te zien.

De Wodanseiken in de Wolfhezer Bossen (zie foto boven dit verhaal) behoren tot de bekendste senioren in ons land. Waarschijnlijk omdat ze vaker afgebeeld zijn door schilders van de  Oosterbeekse School, zoals dit werk van J.J. Cremers uit 1849. Het groepje van vijf eiken ziet er op zijn romantische schilderij indrukwekkender uit dan in werkelijkheid. De bomen zijn nu rond de 450 jaar oud, maar erg dik en hoog zijn ze niet. Bovendien begint het nu al lekker in elkaar te donderen. Echter fraai is het bomengroepje nog steeds – ook het bosgebied er omheen.

Bij mijn zoektocht had ik veel gemak van de  website Monumentale Bomen. Deze site bevat een schat aan informatie over grote, oude, mooie en bijzondere bomen in vele landen. Erg handig is de kaart monumentale bomen. Hierop kan je in- en uitzoomen zo ver als je wilt. Zeer geschikt om je te oriënteren waar monumentale bomen staan in je eigen woonomgeving . De kaart laat duidelijk zien – als je voldoende uitzoomt – dat die oude, dikke bomen niet gelijkmatig over het land verdeeld zijn. In een oogopslag kan je bovendien constateren dat Engeland veel rijker is aan deze oudjes dan Nederland.

Tot mijn verrassing staat de circa 300 jarige linde uit Vlaardingen (dank voor de foto’s, Petra) niet op deze kaart. Zoals Petra in haar reactie op de eerdere blog schreef heeft deze boom op het ‘Landje van Chardon’ als door een wonder de verstedelijking in de Rijnmond overleeft.  Op de foto is goed te zien dat de boom al heel lang geknot wordt; de bliksem heeft de stam gesplitst. Desondanks staat deze taaie rakker er nog goed bij.

Als uitsmijter hier nog wat vitale oudjes in de VS.  (Voor mijn volgers is geen fietstocht me te ver). Je weet, daar is alles groter en mooier. Dat lijkt in dit geval nog te kloppen ook. Als ik je vertel dat dit de grootse bomen zijn op aarde, ruim 2000 jaar oud, rond de 80 meter hoog en nog hartstikke vitaal…