Onze merel en het moordwijf van schuinboven

Precies een jaar geleden was het, ik zal het niet snel vergeten. Toen hipte dit mereltje plotsklaps rond in onze tuin. Net uit het nest, nog niet in staat om te vliegen, bekeek het de wereld met grote onbevangen ogen. Zich niet bewust van goed en kwaad.

Pa en ma merel deden hun uiterste best hun kind wat overlevingswijsheid bij te brengen. Daar kan je in deze grote gevaarlijke stad niet vroeg genoeg mee beginnen. De zorgzame ouders hanteerden een gevarieerd arsenaal aan piepjes en kreten  om hun peuter bij te sturen. Met wisselend succes. Want wat begrijpt zo’n uk van volwassen-mereltaal? Daarbij, het zelf ontdekken van de nieuwe wereld vereist alle aandacht.

HvdB20150601-002aVanaf de grond ziet die plantenjungle er natuurlijk vreselijk spannend uit. Bodembedekkers worden bosschages en struikjes heuse woudreuzen. Wat kronkelen daar voor roze beestjes en waarom spettert dat kleine vogeltje in het water?

En wat stormt daar op die smalle plank naar beneden?

Onze roodharige bovenbuurvrouw lust wel pap van dit soort naïeve mereltjes. Vanachter mijn bureau zag ik het roofdier door de tuin flitsen, en met prooi in haar bek op de muur springen. Ze verdween in de tuin van de buurman . Oorverdovend klonk het tweestemmig alarm van pa en ma merel. Hun scheldkanonnade galmde nog zeker tien minuten door de wijk. Toen werd het naargeestig stil in onze tuin.

Eén dagje op eigen poten, meer zat er voor ons mereltje niet in.

En dat moordwijf van schuinboven? Die stroopt nu met haar nog fellere dochter door onze wijk.
Voor de kick, want ze krijgen thuis echt wel te eten.

Lief hè, zo’n poesje…

HvdB20150601-001

Een gedachte over “Onze merel en het moordwijf van schuinboven”

  1. Ach wat een leed. Het leven in deze tijd is niet makkelijk voor jong gevederden. Onze leen-poes van een paar deuren verder heeft gister hier ook de tuinen afgeschuimd met een jonge tortel in zijn bek. Echte liefde was het niet denk ik en ook voor de kick waarschijnlijk want die krijgt in minstens 4 huizen te eten. Enigszins onhandig is hij wel. Alsof hij bijna verbaast is dat het dan eindelijk na veel jagen en geduld een keer gelukt is Hij loopt dan met zo’n vogel rond alsof hij eigenlijk ook niet weet wat er mee te moeten doen. Zoals ik al zei, het leven is niet makkelijk, ook niet voor behaarden….

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.